Beschrijving: Der Ast auf dem ich sitze - Ein Steuerparadies in der Schweiz: Geregisseerd door Luzia Schmid. Met Andrea Hodel-Schmid, Regula Meier, Gerhard Pfister, Franz Schmid. Een belastingparadijs in Zwitserland, een halfslachtige strijd tegen belastingontduikers in Duitsland, een ooit welvarend Afrikaans land dat door de wereldmarktprijzen van grondstoffen in de afgrond is gestort: ​​wat op het eerste gezicht niets met elkaar te maken lijkt te hebben, staat voor een mondiaal economisch systeem dat al onze levens bepaalt – en de filmmaker zit er middenin. De film vertelt het verhaal van burgers van de stad Zug die erin zijn geslaagd zeer rijk te worden: met consistente belastingverlagingen hebben ze hun stadje omgetoverd tot een van 's werelds belangrijkste belastingparadijzen. De kindertijd van de Zwitserse filmmaker Luzia Schmid werd gekenmerkt door deze roekeloze opkomst, en de hoofdrolspelers maakten deel uit van haar dagelijkse leven: het is een persoonlijke economische film vanuit het perspectief van de filmmaker, die vertelt hoe Zug een van de grootste grondstoffenhandelscentra ter wereld werd. Het uitgangspunt is de nauwe kring van haar familie: de vader, de curator, de zus, de politicus. Ze worden vergezeld door vrienden en hedendaagse getuigen. Sympathieke mensen die ervan genoten hebben en er vandaag de dag nog steeds profijt van hebben. Maar met succes kwamen er problemen: dubieuze zakenjuristen en grondstoffenhandelaren trokken de Zwitserse idylle binnen. En van hieruit exploiteerden ze staten als Zambia. Zug werd een symbolische plaats voor de grote onrechtvaardigheden van deze wereld. En een verrassend groot aantal inwoners van Zug leeft er goed mee. De regisseur traceert als verteller in de eerste persoon deze kracht van verplaatsing. Ze zoekt naar antwoorden in het spanningsveld tussen moraliteit en motivatie en lokaliseert Zug in de internationale belastingconcurrentie, waarin ook haar adoptieland Duitsland een leidende rol speelt. Maar de belofte van een voortdurend groeiende economie – inherent aan belastingconcurrentie – slaagt alleen ten koste van anderen.